BİLMELİSİN Kİ...

Bilmelisin ki ...

Duvarda asılı diplomalar insanı insan yapmaya yetmez.

Bilmelisin ki ...

Aşk kelimesi ne kadar çok kullanılırsa,

anlam yükü o kadar azalır.

Bilmelisin ki ...

Karsındakini kırmamak ve inançlarını savunmak arasında

çizginin nereden geçtiğini bulmak zor.

Bilmelisin ki ...

Gerçek arkadaşlar arasına mesafe girmez.

Gerçek aşkların da!

Bilmelisin ki ...

Tecübenin kaç yasgünü partisi yaşadığınızla ilgisi

yok,

ne tür deneyimler yaşadığınızla var.

Bilmelisin ki ...

Aile hep insanın yanında olmuyor.

Akrabanız olmayan insanlardan ilgi,sevgi ve güven

öğrenebiliyorsunuz.

Aile her zaman biyolojik değil

Bilmelisin ki ...

Ne kadar yakın olursa olsunlar en iyi arkadaşlar da

ara sıra üzebilir. Onları affetmek gerekir.

Bilmelisin ki ...

Bazen başkalarını affetmek yetmiyor.

Bazen insanın kendisini affedebilmesi gerekiyor.

Bilmelisin ki ...

Yüreğiniz ne kadar kan ağlarsa ağlasın dünya sizin

için dönmesini durdurmuyor.

Bilmelisin ki ...

Şartlar ve olaylar, kim olduğumuzu etkilemiş olabilir.

Ama ne olduğumuzdan kendimiz sorumluyuz

Bilmelisin ki ...

İki kişi münakaşa ediyorsa, bu birbirlerini

sevmedikleri anlamına gelmez. Etmemeleri de sevdikleri

anlamına gelmez.

Bilmelisin ki ...

Her problem kendi içinde bir fırsat saklar.

Ve problem, fırsatın yanında cüce kalır.

Bilmelisin ki ...

sevgiyi çabuk kaybediyorsun, pişmanlığın uzun yıllar

sürüyor.

CAN YÜCEL

Sesli Harfler

Sen, o benim, daha ne duruyorsun aşk kelimesi

Burası ben, gene bir sevdaya çağrıldı o yer

İnanma ellerimi deniz, ağzımı bulut ettiğime

Ağzım da, ellerim de dünyaya göre

Günüm aydınlıkla biter.

Tut ki ben her türlü görünmenin apayrısı

Gün günden sevdaya benzer

Bir adam düşünülsem şapkası maviyle gelen

Bir ekmek koparılsam işte o sıra

Benzer mi benzer sevdaya

Bir duruşum var çevresi gözlerinden.

Sanki yanımda gezdiriyorum aşk kelimesi

Uyanık, duygulu, her günkü yanımda

Bilmem ki ne yapsam, ne etsem bu sevinirliği

Kendimi görmeye parklara gidiyorum

Kiminin bana kiminin çaresizliğe elleri.

Kaçsam da bir türlü karanlık şimdi

Ne kadar aynı bir dünyadayız seninle

Aşka, döğüşe, maviye yetmek için

Biriyim, cesurum, var mısın ellerime

Bir başka sabaha kadar içelim.

Edip Cansever

Şimdi ay doğar bulutlar arasından
Kavat derebeyleri yüreksiz Bolu beyleri
Hırsızlar, yüzde oncular, kumar erleri
Cebren ve hile ile haklarımızı alan
Zulmü ve alcaklığı yöneten murdar ücgen
Biliyor musunuz bir orman gelişiyor şimdi
Türkülerini duyuyor musunuz nice derin
Yakılmış coban ateşleriyle dağlarda
Karanlığı tutuşturup bir köşesinden
Geceyi gündüze cevirenlerin

Biz şimdi alçak sesle konuşuyoruz ya
sessizce birleşip sessizce ayrılıyoruz ya
anamız çay demliyor ya güzel günlere
sevgilimizse çiçekler koyuyor ya bardağa
sabahları işimize gidiyoruz ya sessiz sedasız
bu, böyle gidecek demek değil bu işler
biz şimdi yan yana geliyoruz ve çoğalıyoruz
ama bir ağızdan tutturduğumuz gün hürlüğün havasını
işte o gün sizi tanrılar bile kurtaramaz.”



Cemal SÜREYA

EMPATİ (*)

senden mi sakınıcam,
al senin olsun tüm benliğim
al ki;
biraz daha sen olayım...

* arada sırada karaladığım kısa dörtlüklerimden biri. adı empati, karşımızdaki insanı daha iyi anlayabilmek için onun neler hissettiğini ve hangi koşullarda bulunduğunu bilmemiz gerekir. bunun en sağlıklı yolu ise empaati kurarak karşımızdaki insanın kişiliğine bürünmektir. Sanırım...